Gr 5 deel II dag 5 le Hohwald - Barr

8 september 2018 - Barr, Frankrijk

Gr5 deel II dag 5 Le Hohwald - Barr

Met boodschappen doen en kloosterbezoek mee: 37.446 stappen ofwel 24,7 kilometer, waarvan ongeveer 3 zonder bepakking.

Een rare dag met dubbele gevoelens. Wandelen is dorstig werk en als je de hele dag naar Barr loopt , is het onwillekeurig dat telkens weer een witgekraagde rakker je voor de geest komt.

Het is duidelijk dat er af en toe geen plaats is tussen al die bergen en dat af en toe  je pad dichter dan je lief is langs de weg moet lopen.  Maar vandaag was  dat meer toe dan af. Dan is het ook logisch, dat er nogal wat verkeerslawaai je deel wordt. Iets waar ik niet voor ben gaan lopen.  Vooral het geluid van de motards met hun machines, draagt ver. Een schittrend woord trouwens dat motard en een van de eerste genderneutrale ook. Er bestaat geen apart woord voor de vrouwelijke motorbestuuder. Een motarde, ja Hallo!

Het is hier zaterdag. En dan gaan alle Fransen en toeristen hier in de bergen recreeren. Schaamteloos recreeren. Je wordt voortdurend lastig gevallen door voorbijkomende mountainbikers ( wel echte helden op deze paden); groepen bejaarden onder leiding van de pinnigste bejaarde dame, die het programma beheert en onafwendbaar de uitleg geeft. En wee degene die niet luistert. En die met z’n allen altijd in de weg staan als je op dat ene prachtige punt wilt uitkijken. Dan staan er 20man/vrouw op een platvormpje voor 10 en is er voor mij, met die zware  rugzak, geen enkel kans meer.

En tenslotte aan de downside; ik liep niet vandaag. Pijntje hier, dingetje daar, rugzak zwaar, lichte hoofdpijn, nauwelijks ritme bij tijd en wijlen. Natuurlijk overdrijf ik ( wanneer niet), maar een kern van waarheid is er zeker wel.

Deze dag had ook zonneschijn, letterlijk en figuurlijk. Het bos was magistraal.! Ik merk dat ik het heerlijk vind om door een wat open, gevarieerd bos te lopen met grote objecten (stenen, boomstronken/stammen) zwaar bemost en de bodem bedekt met varens , gras of ander groen en dan de zon zo door de groene bladeren. Fantastisch. En dat heb ik dan ook ruim gehad vandaag.

Verder waren de uitzichten adembenemend. Je loopt lang over paden waar de bomen je bijna  het zicht ontnemen. Er is slechts een zweem van besef dat er daarachter zich iets schitterende moois bevindt. En dan ineens.... opent zich het bos en geeft je ruim zicht. Man, wat was dat mooi vandaag. Ik kon tot ver de Vogezen zien over een wijde laagvlakte. En dat alles onder een bijna heldere hemel.

Op het eind van de dag heb ik in een auberge, zelfgeperste appelsap gedronken. Balsum voor de ziel en smaakpapillen. En dan loop je later over de weg naar Barr en zie je overal mensen picknicken in het prachtige, nazomer namiddag licht met schitterend zicht op dal en bergen en zie je twee reeen zich door een open veld reppen.

Dan is het leven toch weer bijzonder zoet. Ik moet niet zeuren.

Foto’s

2 Reacties

  1. John:
    9 september 2018
    Het is inderdaad een schitterend motorgebied, de Vogezen. Ik heb daar ook menige scheur gepleegd. Route des Cretes, zo geweldig. en dan met een open uitlaat dicht langs wandelaars flitsen. Dan is het leven mooi.
  2. Herma:
    9 september 2018
    Ik ben niet jaloers, ik ben niet jaloers, ik ben niet jaloers, ik ben NIET jaloers, ik ben …...