Dag 27

Jullie hebben allemaal de fotos al gezien. Het kasteel was al heel bijzonder, maar het verblijf sloeg werkelijk alles. Zo gastvrij, zo gezellig, zo goed. Fantastisch.

Ik werd opengedaan door de kasteelheer. En samen hebben we de meest geschikte kamer voor me uitgezocht. Hij noode me ook ter diner. Om half acht was het apperatief, dat met alle gasten ( twee Waalse dames, twee Duitse fietsers, een Engelse echtpaar, een Frans echtpaar, een Neerlands echtpaar en ikzelf) samen werd genoten. Daarna naar een prachtige eetzaal, alwaar een tafel geweldig fraai was opgemaakt. 

Het heeft echt wat door de kasteelheer door zijn chateau naar de eetzaal gebracht te worden. De gesprekken waren levendig en gevarieerd en eer we van tafel waren was het tegen half elf. Daarna in de salon nog koffie met huisgestookte mirabelle en uw scribent ging uiterst content naar bed. Het was tegen half twaalf.

En ja vandaag ging het wat traag allemaal, maar ik ben waar ik wezen wil. Daar speelde het toeval wel een grote rol. Ik moest even van het pad af en koos daarvoor een wat kleiner pad. toen ik opkeek zag het bordje van de GR5 dat me dat kleinere pad in wees. Maar van de weg af, waar ik liep was die aanwijzing niet te zien door overhangende takken. Ik heb getracht eea weer vrij te hakken, maar kon er niet bij door zware bramenstruiken.

Het is hier heuvelachtig, maar aan de einder staan de Vogezen op me te wachten. Hun smile is van hieruit te zien. Morgen nog over het vlakke en dan zaterdag naar de Col du Donon op ruim 1000 meter. Dan gaat het echte werk beginnen.