1. Home
  2. Reisverhalen
  3. GR5 deel III dag 2 Chez les Girard - Evian

GR5 deel III dag 2 Chez les Girard - Evian

25 mei 2019 - Évian-les-Bains, Frankrijk

Ik ben gestopt. Eigenlijk nog voor ik begonnen ben: ik weet het.

Maar er zijn 2 staande dingen in onze familie:

1) het is niet de bedoeling dat je kapot loopt door veel te ver in je reserves te gaan;

2) als je het te gevaarlijk vindt, moet je terugkeren en stoppen.

Vanmiddag kwam ik op dat punt. Ik vond het te gevaarlijk en het lijf was niet opgewassen tegen hetgeen de bergen van mij eisten.

Ja, ik ben een ras optimist;  Ja, ik heb mezelf overschat; Ja ik heb de zwaarte van de route onderschat. Is dat dom?: Ja! Maar het zou veel dommer zijn als ik tegen de klippen in door zou hebben gezet.

Ik heb geen zin te eindigen als anoniem krantestukje in een plaatselijk Frans suffertje: Randonneur tue dans les Alpes!

Niettemin was het een gedenkwaardige dag. Een bij tijden  prachtige tocht, die bij t ijden mij de billen deed dichtknijpen. Van die enorm steile stukken recht de hemel in met gladde ondergrond en/of rare boomwortels en als je uit zou glijden niks onder je dan een steile helling waar je nergens meer houvast zou hebben gehad.

Het was bij tijden meer dan loodzwaar. Maar wel heel heel prachtig.

Eerst mooi bos en toen rijke alpenweides met prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen en het Meer van Geneve aan de andere kant.

En het zit hier echt vol met dieren. In 2 dagen tijd heb ik gezien:

1 vos, 3 steenmarters, 2 steenarenden, 1 gems, 15 steenbokken, een schitterende zwarte wouw.

Echt schitterend.

Toen ik besluit genomen had: genoeg is genoeg! Ben ik naar  beneden gelopen over skihellingen en bij de parkeerplaats beneden gevraagd of er een bus ging. Nee dus. Maar de eerste auto die ik daarna aanhield, moest toch naar Evian en heeft me afgezet bij het station.

Morgen weer in Rotterdam. Het kan verkeren. Maar hoe teleurgesteld ik ook ben - vooral in mijn verkeerde inschatting  vooraf - ik sta helemaal achter mijn beslissing.

8 Reacties

  1. John:
    25 mei 2019
    Dat lijkt me een heel goed overwogen en wijs besluit Kees! tot heel snel dus. je blijft een kanjer. met hier en daar een franje.
  2. Elze:
    25 mei 2019
    Kees ik kan alleen maar zeggen: “ wat een goede keus” . Zowel emotioneel als mentaal! En blijf kijken naar de tocht die je wel helemaal gelopen hebt.... daar kan je trots op zijn ( zo ook op je besluit)
    En fijn je weer snel te zien.
    Knuffel Elze
  3. Gerard:
    25 mei 2019
    Kleinkinderen brengen je aan het denken. Opa ze misten je al en jij hun
  4. Henk:
    26 mei 2019
    Prima keus, je doet precies wat de overmoedige bergsporter niet doet. Stoppen op het juiste moment, ook al ben je 20 meter onder de top. Het gaat om de beleving en het veilig terug keren naar mensen die om je geven. Chappau. Je had ook terug kunnen lopen naar Limburg. 😃
  5. Kees Van De Sandt:
    26 mei 2019
    Ja, dat van die kleinkinderen heeft zeker in het achterhoofd gezeten.

    En teruglopen ..... Ach dat stuk had ik immers al gelopen.
  6. Hans:
    28 mei 2019
    Grutjes, dacht : “eens even kijken hoe ver Kees inmiddels gevorderd is” . . . maar dat pakt anders uit dan verwacht. Enfin, ik sluit me aan bij de wijze woorden van de anderen : wannie ga, ga nie. En die 250 à 300 km die je getraind had zijn sowieso nuttig op het traject naar de conditie toe. En dergelijke.
  7. Nettie van Zetten:
    28 mei 2019
    Kees, een wijs besluit en heel verstandig om er niet tegenin te gaan. Goede terugreis.
  8. Karin hentzen:
    2 juni 2019
    Ha Kees,
    Ik lees nu pas ( in Engeland) je blog. Ik snapte al niet dat ik je naam op de badderapp voorbij zag komen!
    Je hebt vast een fantàstische ervaring gehad en een wijs doordacht besluit genomen toen je besloot terug te keren . Beter iets eerder maar heelhuids terug dan tussen 6 plankjes nietwaar !
    Tot gauw 👍😘